Większość
z nas wyobraża sobie wiernych z Kościoła Szatana jako
degeneratów pijących krew niemowląt, składających ofiary podczas
czarnych mszy i proszących szatana o
zabicie wrogów.
Członkowie Kościoła Szatana,
który założył Anton Szandor LaVey pod koniec 1966 roku,
twierdzą, że nie wierzą w Szatana. Szatan jest dla nich metaforą
przedstawiającą ich wiarę w siłę marzeń, która jest
cechą charakterystyczną wielu religii. Sataniści uważają, że taki sam
szacunek i cześć należy się w tym samym stopniu ludziom, jak i
bóstwom. Kościół Szatana nie
jest miejscem dla tępych, ślepych wyznawców,
tylko (uwaga) "dla mądrych, szukających wiedzy humanistów".